Onder de noemer: Beruchte voetbalclubs

Beruchte voetbalclubs bestaan, en er zijn er een hoop van op de wereld. Nu staan er soms van die clubs in van die lijstjes, waarvan je zegt, daar zou ik wel eens meer van willen weten. Zijn ze echt zo berucht? Wat is er dan zo berucht aan?

Ik zal dit hieronder nader toelichten. Suggesties voor clubs zijn natuurlijk altijd welkom, maar het moet natuurlijk wel zo interessant en obscuur mogelijk zijn.

Balkanklant Partizan Belgrado is deze keer aan de beurt.

De naam
Partizanen was de benaming voor het volksleger van generaal annex president annex dictator Tito van Joegoslavië. Dit volksleger is ontstaan als guerrillabeweging tegen Duitse, Hongaarse, Italiaanse en Bulgaarse bezetters. Het leger heeft Joegoslavië behoed voor de vroege ondergang, als het ware.

De club
Fudbalski Club Partizan (Servisch: ФК Партизан) komt uit Belgrado, de hoofdstad van voormalig Joegoslavië, nu Servië. Ze werd op 1945 opgericht, en is inmiddels onderdeel van de Sports Association Partizan, waar ook een basketbalclub onder valt. Partizan beschikt volgens de UEFA over de tweede beste jeugdopleiding van Europa (na Ajax) en is ook tweede als meest populaire club van Servië, het moet namelijk eeuwige rivaal Rode Ster Belgrado (FK Crvena Zvezda) voor zich laten. Reden hiervoor is de beruchte reputatie van de harde kern van Partizan, de ‘Gravediggers.’
De club heeft, net als veel Oost-Europese voetbalclubs, zijn oorsprong in het (volks)leger. Net als CSKA Moskou bijvoorbeeld. Misschien wel leuk om te vermelden dat Partizan haar eerste internationale duel afwerkte tegen datzelfde CSKA.
Het grootste internationale succes van FK Partizan was de verloren Europa Cup-finale van 1966 tegen het almachtige Real Madrid. Nationaal is de club 19 keer kampioen geweest.
Partizan draagt de clubkleuren zwart en wit, nadat er in de eerste 13 jaar voor kleuren van de Joegoslavische vlag (rood en blauw) was gekozen. Deze kleurencombinatie is tegenwoordig verwerkt in het uittenue.

De fans
Fan zijn van Partizan betekent een fan voor het leven. De fans van Partizan zijn beroemd en berucht om hun fanatisme en sinds de oprichting van de Sports Association Partizan, blijft dit niet alleen bij voetbalfanatisme en –hooliganisme.

Grobari, “Gravediggers”, oftewel grafdelvers. Zo noemen de fans zichzelf. Het is een bijnaam die ze gegeven is door supporters van aartsrivaal Rode Ster, door het zwart in de clubkleuren. Partizan fans noemen supporters van Rode Ster op hun beurt “Cigani”, oftewel zigeuners. In Servië dragen grafdelvers namelijk een zwart pak. Deze groep werd in 1970 opgericht. In 1999 vond er een splitsing plaats tussen de groep, doordat er een gedeelte was (Groep Juzni, oftewel de Zuid-Groep) dat vond dat vooraanstaande Grobari hun topposities misbruikten, en de club hen daar toestemming aan gaf. In 2005 werd dit geschil bijgelegd en er ontstonden, mede door de hang naar nostalgia, drie grote groepen. “Juzni”, “Grobari 1970” en “Grobari Beograd (Belgrado)”. Zij boycotten met ingang van de voetbaljaargang 2005 alle wedstrijden van Partizan, omdat ze vonden dat technisch directeur Bjekovic en secretaris Zecevic wanbeleid uitoefenden. In mei 2007 diende Bjekovic zijn ontslag in, terwijl Zecevic volgde in september, na aanhoudende bedreigingen.

In de tachtiger jaren waren de Grobari een van de vier grootste supportersgroepen in het toen nog heel grote Joegoslavië, met als gevolg dat ze elke wedstrijd (uit of thuis) van Partizan bezochten, ook in Europa. Doordat ze, als gevolg van hun overdreven nationalisme (de korte lont in het Balkan-vat), het niet lichtzinnig opnamen tegen supporters van andere clubs, kregen de bezoeken van Partizan al gauw de stempel “strafexpedities” opgedrukt.
De grafdelvers bedienen zichzelf nog altijd van luidkeels gezang en geklap, meestal de volle 90 minuten lang. Wat voor sfeer dat veroorzaakt? Kijkt u hier maar eens. Of hier.

Bekend volk?
Jazeker! Danko Lazovic, tegenwoordig spits van PSV, begon er zijn carrière. Ook Mateja Kezman, ex-PSV en tegenwoordig Fenerbahçe, kende er zijn jeugdopleiding en eerste stappen. Daarnaast hebben we ook nog Sasa Ilic, vermaard spelmaker van onder andere Galatasaray, altijd getooid met nummer 22.

Berucht?
Met zekerheid is dit één van de beruchtste teams uit de Balkan. Ga er maar eens op bezoek, als je durft.

Iker

Helden.

Je hebt ze in alle soorten en maten.
Hillary, Obama, McCain, Monica Lewinsky, Paris Hilton.

Soms net iets te dik, soms iets te dom, soms te lomp en soms te krom. Soms ook bijzonder getalenteerd.

Er zijn mensen bij wie de voornaam genoegd zegt, bij wie deze boekdelen spreekt. Diego is er eentje, verwijzend naar de lijntjessnuivende baltovenaar. Iker mag er ook wezen.

Het jongetje werd in 1990 als 9-jarige naar het roemruchte Real Madrid gehaald, om daar in de jeugdopleiding te werken aan zijn talent als doelverdediger. De gevolgen zijn inmiddels bekend. Iker brak in 1999 door als vaste keeper van het sterrenelftal, en is sindsdien slechts uit zijn doelmond verdwenen vanwege blessures of voorgeschreven rust. Hij zag Galacticos als Zidane, Ronaldo, Figo komen en gaan, zelfs cultheld Steve McManaman maakte hij mee. Deze spelers zijn inmiddels gestopt of verder gegaan met hun carrière, die echter nooit meer zo’n hoogtepunt zal bereiken dan bij Real Madrid. Deze club is nog altijd het dak van de wereld, de grootste van allemaal. Iker is daar de onbetwiste nummer één, de eerste naam op het wedstrijdformulier. 26 jaar pas.

Hij zal zelf de eerste zijn om te ontkennen dat hij de beste is. Laatst bij Radio Marca (een Spaanse sportkrant) gaf hij aan dat hij niet de beste was, maar “gewoon Iker”. Fans en voetballiefhebbers weten inmiddels wel beter. Hij mag dan niet de nonchalance en de gratie hebben van de Italiaan Buffon (Juventus red.), maar hij pakt wel degelijk de meeste punten voor zijn ploeg. Een man als Iker is goud waard, weten ze inmiddels ook bij Real.

Afgelopen weekend gaf hij weer acte de présence, thuis tegen Real Zaragoza. Waar Real eerder dit jaar met 2-2 gelijkspeelde tegen dit sterke collectief, werd het nu in eigen huis 2-0 door doelpunten van Ruud van Nistelrooy en Robinho. Maar eigenlijk vooral door Iker. Hij redde de thuisploeg een aantal keer op magistrale wijze. Inzetten van de lijn, uit de hoek, één op één, noem het maar op. Iker had ze, en is hard op weg zijn eigen record zonder tegendoelpunt te verbreken.

Op de persconferentie na afloop gaven beide trainers toe dat het moeilijk scoren werd, zolang die doelman van Real zo zijn best deed. Zij kregen bijval van de spitsen van Zaragoza, Diego Milito en Ricardo Oliveira, ook geen kleine jongens.

Bovenal is deze Iker een bijzonder goedgemanierd mens met het hart op de juiste plaats. Hij heeft nooit gezeurd om contractverbetering, al stak het hem natuurlijk wel dat hij een stukje minder verdiende dan zijn ploegmaats. Het zou aan bod komen, wanneer het tijd was. Inmiddels is die contractverbetering er gekomen, en zijn ze naar verluidt bezig met een standbeeld dat voor het imposante Bernabeú moet komen te staan. Een beeld zoals we dat al zo vaak hebben gezien van hem, het lichaam op het gras, de bal klem in de handen, die geconcentreerde blik op het leer. Het standbeeld van een levende legende.

“San” Iker.

Waar is links?

Het Openbaar Ministerie heeft weer van zich doen spreken. Men heeft 17 neo-nazi’s, oftewel extreemrechtse personen opgeroepen om terecht te staan in de rechtbank. Dit gebeurt naar aanleiding van de vechtpartij tussen extreemrechtse en extreemlinkse mensen vorig jaar bij Bob’s Saloon in Uitgeest.

Daar hield de Nationalistische Vrijheids Beweging (NVB) een vergadering, onder toezicht van de Nederlandse tak van de neonazistische vereniging Blood and Honour. Deze vergadering werd vervolgens verstoord door een groep van zo’n 100 man van de AFA, de Anti Fascistische Actie. De leden van Blood and Honour lieten dit niet op zich zitten en gebruikten fysiek geweld. U kunt het gevolg wel raden, er vielen een paar gewonden.

Meestal is het zo dat er twee mensen schuld hebben aan een ruzie, of in dit geval vechtpartij. Het Openbaar Ministerie lijkt echter niet zo te denken, aangezien géén van de 100 demonstranten (die uiteraard niet met een witte roos in de hand zwijgzaam stonden te protesteren) van extreemlinkse kant wordt gedagvaard. Is het OM ervan overtuigd dat zij onschuldig zijn? Of pakt men liever de door de media gedemoniseerde extreemrechtse kant aan, om zo makkelijk te scoren?

Het blijft een feit dat alles dat de naam extreem draagt, nogal extreem fout is. Of het nu rechts of links betreft, het is van beide kanten net teveel om nog serieus genomen te kunnen worden, of om überhaupt goede ideeën te hebben. Maar moet dan slechts één kant lijden onder de daden van twee? Alleen maar omdat die fysiek geweld gebruikt hebben? Volgens mij krijgt men voor de woorden “homo” en “hondelul” tegen de politie tegenwoordig ook weer een boete.

Nieuwjaarspreek

Het is alweer 2008. Soms gaat de tijd snel.

Ik zou net als iedereen traditioneel doet hier een stukje kunnen schrijven over het afgelopen jaar, over eventuele goede voornemens, of een oproep aan de bevolking, zoals Hare Majesteit elk jaar netjes doet.

Dat doe ik dus niet. Ik verbaas mij liever over de vele nieuwjaarspreken en ‘afspraken met jezelf’. Het is weer tijd om te stoppen met roken, om die extra kilo’s eraf te halen en ze vervolgens in de zomer weer terug te krijgen, om wat meer te gaan sporten. Allemaal niet zo heel interessant.

Nee, wat ik wel interessant vond, was de enquêteuitslag van TNS/NIPO bij Editie NL. De Nederlander had als voornaamste goede voornemen om in 2008 meer te gaan genieten van het leven. Dat vind ik nou goede voornemens, en dat zou ik ook aan jullie mee willen geven. Geniet vooral, neem de tijd om te genieten, en laat je die momenten niet afsnoepen.

Een gezond 2008 toegewenst.