De mythe van Schiedam

Helden.

Je hebt ze in alle soorten en maten.
Lenin, Jezus, Martin Luther King, Snelle Jelle, Andre Agassi.

Soms net iets te dik, soms iets te dom, soms te lomp en soms te krom. Er was één man, die het allemaal had.

Opgegroeid in de volksbuurten van Schiedam was deze jongen een modale voetballer, niet bijzonder getalenteerd. Toch vond Sparta het nodig om hem te contracteren. Hier ontplooide zijn professionele carrière en het duurde slechts 2 seizoenen voordat de volgende club daar was: FC Groningen. In totaal 4 seizoenen speelde hij voor de “Trots van het Noorden”, alvorens zijn echte liefde te vinden, wederom in Rotterdam. Feyenoord haalde hem binnen en vanaf dat moment ging zijn status pas echt omhoog.

Zijn verschijning dwong gelijk respect af. Lange manen, dikke baard, karakteristieke oorbel en met de andere verdedigers een achterhoede die klaar was om iedere tegenstander te slopen. Het vechtvoetbal dat Feyenoord indertijd speelde, was eigenlijk zo gekomen omdat de achterhoede (en dus ook hij) geen enkel opbouwend inzicht had. Een volksheld, een ware winnaar die nooit van wijken wist, een casanova pur sang, Coen van Vrijberghe de Coninck mocht jaloers zijn. Hij haalde zelfs het Nederlands elftal!

Maar dan komt de keerzijde van de medaille. Een voetballer krijgt veel geld, en wat doe je met dat geld? Je gaat gokken. Je gaat veel gokken. Je krijgt last van die irritante mannetjes die om je heen zoemen en je lekker maken met grote bedragen. Opeens heb je niks meer.

En dan? Dan ga je je als Holland’s Next Topmodel gedragen. Een kat in het nauw maakt rare sprongen, en aangezien hij een leeuw was, brengt dat nog meer chaos met zich mee. Hij werd betrapt door Frank de Boer bij het achteroverdrukken van een paar mille. Toen ging ‘ie voor het grote avontuur naar het buitenland. De Wolves boden hem echter niet wat hij wilde, mede door een blessure, en hij was genoodzaakt zijn carrière af te sluiten bij clubjes die echt niet bij de status van deze man pasten. Hij deed er een trainerscursus bij, omdat hem dat leuk leek. Bij Sparta heeft de beste man ook nog een tijdje een redelijk onduidelijke functie gehad.

Langzaam raakte hij toch in de vergetelheid. Ja, af en toe berichtten de roddelpers over zo’n dramatische relatie met de ook hier al eerdergenoemde zwarte weduwe Rachel, maar daar is niks van bevestigd. Komkommertijd wellicht.

Het bloed kruipt schijnbaar waar het niet gaan kan, want in 2006 was hij daar “ineens” weer. Miste hij de spotlights? Was hij weer eens platzak? De naamsbekendheid heeft waarschijnlijk de doorslag gegeven in een tijd waarin de meeste mensen zeuren dat het vroeger zoveel beter was. Let op Máx, dé Nederlander bestaat!
Hij deed mee aan Dancing with the Stars, alwaar hij met zijn houterige pasjes toch nog redelijk ver kwam (3 rondes van het einde moest hij plaatsmaken van het Nederlandse publiek). Eigenlijk best gek. Het bewijst maar weer eens dat imago heel belangrijk is.
Daarna samen met Rebecca “ik-sliep-met-Beckham” Loos voor campingzender SBS het oranjegevoel meten, hoe ironisch. En passant werd hij ook nog onderuit gemept door die andere ex-voetballer in Fighting with the Stars.

Nu is hij trainer van zondaghoofdklasser Türkiyemspor. Een onnatuurlijke rol voor hem. Gelukkig wees hij wel een speler met Ajax-sokken terecht, want dat kan écht niet meer tegenwoordig. Het is te hopen dat hij niet zo eindigt als de oude voorzitter, of Bram Zeegers. Dat verdient hij niet.