Ik heb een nieuwe superheld

Manchester United beleefde twee weken terug dinsdags een moeilijke avond in het eigen stadion tegen het veel minder geachte FC Porto. Ondanks groots te spelen, kwamen ze echter toch met 2-1 voor te staan. Een score die, gezien het spelbeeld, erg onterecht was. Porto verdiende namelijk op zijn minst een punt. Ze kwamen voor goed voetbal en waren niet bang om richting of zelfs in de zestien van United te combineren. Zo’n mentaliteit is in het hedendaagse voetbal te prijzen.

Ik was onder de indruk van de goede organisatie bij de Portugezen. Buiten het slippertje van Bruno Alves stond er een echt team op het veld, waarbij bij balverlies alle spelers meeverdedigden. Dat is iets wat je tegenwoordig zelden ziet. Toegegeven, Manchester United miste een belangrijke schakel achterin, maar dat mag geen excuus heten als je begroting zoveel hoger ligt dan je tegenstander.

Wie me echt tegenviel, was Cristiano Ronaldo. Ondanks dat hij een belangrijk aandeel had in zowel de 1-1 (het opjagen van Bruno Alves) als de 2-1 (de voorzet die door Rooney verlengd werd), was hij vooral verantwoordelijk voor het meeste balverlies aan de kant van United. Je hoeft geen negentig minuten goed te zijn als je zoveel kwaliteit hebt, zoveel is duidelijk.



Aan de kant van Porto vielen mij een aantal spelers op, waaronder de rechterspits, genaamd Hulk. Zijn echte naam is Givanildo Vieira de Souza, maar door de treffende gelijkenis met Lou Ferrigno (de vroegere vertolker van de superheld) en zijn vroegere liefde voor de stripboeken, werd hij Hulk genoemd door de fans van zijn voormalige ploeg Tokyo Verdy. Het is niet geheel toevallig dat deze ploeg in het groen speelt.

Dinsdagavond was Hulk een van de smaakmakers. Hij heeft het lichaam van een targetman en de techniek en snelheid van een vleugelspeler. Die combinatie van kwaliteiten maken hem een zeer moeilijk te stoppen speler, iets wat Manchester United aan den lijve ondervond. Men trok dan ook meer dan eens aan de noodrem, waarbij Hulk de pech had dat hij werkelijk geen enkele beslissing mee kreeg. Zelfs de penaltyfout van Tevez werd door het arbitrale trio over het hoofd gezien.

Zijn mooiste moment kwam voorafgaand aan die penaltyfout, een actie waarbij hij de bal achter zijn standbeen voorbij de Manchester verdediging speelde, om er vervolgens langs te glippen en slechts gestopt te worden door een onreglementaire tackle.

Het is voorbarig om nu al de toekomst van deze 22-jarige speler te voorspellen, maar we zullen ongetwijfeld meer van de Hulk gaan horen.