Je zou maar drie landstitels en vijf continentale prijzen op je CV hebben staan. Het zal je maar gebeuren dat je daarbij ook nog eens bij één van de topclubs uit je land zit, waar je voor die begrippen aan de lopende band scoort. Toch heeft niemand in Europa in al die jaren de gok durven wagen om je over te nemen. Nu ben je zevenentwintig en raak je zo langzamerhand in je beste jaren van je voetbalcarrière. Gaat de stap ooit nog komen?
Rodrigo Palacio brak op twintigjarige leeftijd door in het elftal van Huracán, een Argentijnse voetbalploeg vernoemd naar de Azteekse god van de wind. Na een seizoen werd hij getransfereerd naar middenmoter Banfield, waar het scoutingsoog van de populairste club van Argentinië op de spits viel. Boca Juniors lijfde hem in aan het begin van 2005, waarna hij al snel een vaste waarde werd. Door zijn opvallende spel zijn in de loop der jaren verschillende Europese clubs aan hem gekoppeld. Nooit kwam het echter tot een transfer naar het ‘beloofde land.’
De juweel, zoals één van zijn bijnamen luidt, zal zich het huidige Argentijnse seizoen opnieuw moeten bewijzen om de zo vurig gewenste transfer af te dwingen. En in het Argentijnse elftal, hij zit immers gewoon bij de nationale selectie. Bij Boca is zijn plafond bereikt, daar heeft hij alle denkbare prijzen al gewonnen. Om door te groeien moet er overzees gekeken worden.
Maar misschien wil Palacio helemaal niet naar Europa. De zoon van José Ramon Palacio zou dezelfde bescheidenheid kunnen hebben die zijn vader een clublegende maakte bij Olimpo de Bahia Blanca, een kleine club in Argentinië. Waarom zou hij ook, hij zit bij de beste club van Zuid-Amerika en is een held in eigen land.
Toch zou ik het raar vinden als deze overstap niet tot stand komt. De bliksemsnelle Palacio komt uitermate goed tot zijn recht als een soort schaduwspits, zoals Raúl dat vroeger was bij Real Madrid, hangend achter de diepste spits. Zijn nimmer aflatende werkethiek is een ander punt dat veel Europese ploegen deugd moet doen. Bovendien heeft hij ondanks zijn geringe lengte een goed gevoel voor timing, waardoor hij toch nog wat kopduels wint. Al deze factoren samen maken hem een ideale spitspartner bij een stevige targetman, iemand als Nikola Zigic. Mocht Valencia al een opvolger van David Villa zoeken, stuur ze dan maar naar Argentinië. Niet om de Spaanstalige Looney Tunes te bekijken, maar om de echte Piolin (Tweety) aan het werk te zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten