Jules Deelder, een vreemdere figuur is er, sinds de dood van Anton Heijboer (de kunstenaar en charlatan), eigenlijk niet te vinden in Nederland. Openlijk komt hij uit voor zijn drugsverslaving, openlijk laat ook iedereen hem vooral zijn gang gaan, omdat ie zo lekker ‘nuchter’ is.
Jules is de geboren antiheld. Geen lichtend voorbeeld voor de jeugd, maar altijd lekker scherp en met krachttermen strooiend. Zeggen waar het op staat, en dat het liefst verbloemen met het schetsen van overdreven mooie karikaturen, dat is Jules ten voeten uit. Altijd gekleed in het zwart, met dito zonnebril en haar, vormt hij eigenlijk de perfecte hoofdrol voor iedere film noir, vol met dezelfde “zwarte” humor.
“Sodetering, krêg nou toch een pleurislul, wat hebben ze van ons Spajta gemoakt jôh!?
Daarom pleit ik voor een Hollywoodrol. Jules moet over heel de wereld bekend worden. De nachtburgemeester in een lichtelijk sarcastische, maar toch grappige rol met een serieuze ondertoon. Zo’n soort rollen waar Robert Downey Jr. een handje van heeft (Kiss Kiss Bang Bang, Zodiac, A Scanner Darkly).
Filmtitels zouden eigenlijk geen probleem moeten zijn. Een greep uit de vele beschikbare gedachtenspinsels:
De buitenaardse saga: The Nightmayor Strikes Back, Return of the Nightmayor.
De horrorfilms met een bloedlustige, nog donkerdere kant van Jules: Nightmayor On Elm Street, The Texas Chainsaw Nightmayor, Nightmayor the 13th
De avonturenfilm: Nightmayor of the
Het enige jammere van de filmrollen van Jules is, dat ze voor een beperkt publiek toegankelijk worden, vanwege het vele vloeken. Dat nemen we maar op de koop toe, want Jules is en blijft een kanjer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten