Super Bowl XLIII: met bloeddoping win je alles

De grootste nationale sportdag van Amerika, Super Bowl Sunday, was dit weekend. Het is een dag waarop de meeste Amerikanen traditiegetrouw voor de televisie zitten om dit jaarlijkse evenement in zich op te nemen. Daarnaast doen ze zich tegoed aan veel te lekker ongezond eten zoals hotwings of afhaalmaaltijden. Zo is Super Bowl Sunday al jaren de dag waarop de meeste pizza’s bezorgd worden in Amerika.

Vannacht was dus het tijd voor de 43e Super Bowl. Dat betekende de Pittsburgh Steelers uit Pennsylvania, het beste verdedigende team uit de National Football League (NFL), tegen de Arizona Cardinals, de grote underdog uit, vanzelfsprekend, Arizona (dat ligt bij Texas). Zo op papier was het een matchup die te vergelijken was met die van de vorige Super Bowl, nummertje 42, die tussen de New England Patriots en de New York Giants. Voor wie zouden de sterren dit keer goed staan?

Hoewel de Cardinals in het naseizoen verrasten met schitterend aanvallend spel (voor zover dat mogelijk is in een spel dat elke minuut ongeveer stil ligt), hadden de Steelers de beste papieren, dankzij hun uitstekende verdediging met een aantal beesten als quarterback Roethlisberger, Harrison en Polamalu. De Cardinals zouden het vooral moeten hebben van hun veteraan Kurt Warner, waarover de laatste dagen al veel geschreven is.


Dat betekende een paar uurtjes naar de BBC kijken, die voor het eerst er voor gekozen hadden om het op BBC1 uit te zenden. Dit had vooral te maken met de vergrote interesse in Engeland, ingegeven door een wedstrijd op Wembley.
In de voorbeschouwing werden de kansen afgewogen. Natuurlijk kwamen de commentatoren er met elkaar niet uit, wat natuurlijk bijdroeg aan de spanningsopbouw.

Waar ik echter van stond te kijken, was het commentaar van de verslaggeefster voor de Pittsburgh Steelers. Zij vertelde doodleuk dat de meest waardevolle speler van Super Bowl XL, Hines Ward, net op tijd hersteld was van een kuitblessure door een bloedtransfusie. Mijn mond viel open van verbazing.

In andere sporten zoals voetbal (Chelsea) en wielrennen (Fuentes) wordt dit als bloeddoping beschouwd, maar in de NFL is dit schijnbaar toegestaan. Een sport die zo ver is in zijn technologische ontwikkeling, legt het op dopinggebied nog steeds af tegen vreselijk traditionele sporten als de eerdergenoemde twee.

Goed, terug naar de wedstrijd. Het werd een gedenkwaardige partij, met de langste run ooit (98 yards) door Harrison en een late comeback van de Cardinals door uitstekend werk van de eindelijk vrijgelaten Larry Fitzgerald. Desondanks werden er een aantal dubieuze beslissingen genomen door de scheidsrechters, die elke keer in het nadeel van de underdog, de Cardinals, waren. Met nog één minuut op de klok kregen de Steelers nog één kans om hun onverwachte achterstand ongedaan te maken. Het was Santonio Holmes die de bal ving en met een term die in de balletwereld relevé wordt genoemd de beslissende touchdown maakte. Hij stond hierbij op het juiste moment op de toppen van zijn tenen om de touchdown te laten gelden.

Zo wonnen de Pittsburgh Steelers, na een hoop gedoe en een onvergetelijk spannende Super Bowl XLIII, hun 6e titel. Met bloeddoping.